เพื่อนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย หลังจากเรียนจบไป ต่างคนต่างก็เดินทางค้นหาความฝันของตัวเองกันต่อ การกลับมาพบกันในวันนี้ เพื่อนแต่ละคนจึงมีเรื่องราวมาอัพเดตกันเต็มไปหมด และนั่นทำให้รู้ว่า เพื่อนๆ ทุกคนมีความสุขมากน้อยแค่ไหนกับเส้นทางที่ตัวเองเลือกเดิน
พอลองคิดดู เรื่องที่สาวๆ มักคุยกันมันก็มีอยู่ไม่กี่เรื่อง อัพเดตการงาน เรื่องของความรัก นินทาผู้ชาย ฯลฯ แน่นอนว่าประเด็นหลักคงหนีไม่พ้นเรื่องของความรักค่ะ ซึ่งน่าแปลกดี ในเวลาปกติ พวกเรามักวางตัวเป็นผู้ใหญ่ แต่เมื่อไรที่สาวๆ มารวมตัวกัน พวกเราจะกลับไปเหมือนเด็กสาววัยใสเสียทุกที(ฮา)
มองย้อนกลับไป ตั้งแต่สมัยที่เพิ่งจบมัธยม 6 ตอนนั้นตัวเราไม่สามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ตัวเองคาดหวังเอาไว้ได้ ในช่วงที่รู้สึกเคว้งเพราะไม่รู้จะหาที่ไหนเรียนดี ม่ะม๊าก็แนะนำกึ่งบังคับให้มาเรียนที่ม.อินเตอร์ เอกชนแห่งหนึ่งใกล้บ้าน
ตอนนั้นยอมรับเลยว่ากลัวมาก เพราะเราไม่เก่งภาษาอังกฤษ อีกทั้งยังเคยได้ยินข่าวลือในแง่ลบของมหาวิทยาลัยแห่งนี้มากมาย จนเผลอคิดไปว่า จะมีใครยอมเป็นเพื่อนกับเด็กกะโปโล จืดๆ ชืดๆ แบบเราไหม
เมื่อกลัวไม่มีเพื่อน ทางออกล่ะ? ก็หาเพื่อนเองสิ เราเริ่มเข้าเว็บบอร์ดแห่งหนึ่งซึ่งมีวัยรุ่นเล่นเป็นหลัก ก่อนจะตั้งกระทู้หาเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วยกัน และนั่นแหละคือจุดเริ่มต้นที่ได้เจอกับเพื่อนสาวในกลุ่มสองคน
ถัดจากนั้นอีก 1 ปี เราก็ได้รู้จักกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมคณะกับเพื่อนในกลุ่มเรา จากการรู้จักกันวันนั้น ทำให้พวกเราทั้งสี่คนได้กลายมาเป็นเพื่อนที่สนิทแน่นแฟ้นมากยิ่งขึ้น
ฟังดูไม่น่าเชื่อเนอะ แต่มันคือเรื่องจริงว่า จุดเริ่มต้นของมิตรภาพในครั้งนั้นมันเริ่มต้นจากโลกออนไลน์ และสามารถทำให้มิตรภาพในโลกความเป็นจริงแน่นแฟ้นมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันนี้ยังคิดอยู่เลยว่า หากวันนั้นไม่บ้าบิ่น ตั้งกระทู้หาเพื่อนล่ะก็ คงจะไม่ได้เจอกับเพื่อนกลุ่มนี้แน่ๆ
เพื่อนสนิท ไม่จำเป็นจะต้องเป็นคนที่เจอหน้ากันตลอด ไม่จำเป็นต้องพูดคุยกันทุกวัน แต่เพื่อนสนิท คือคนที่ต่อให้ไม่ได้เจอกันนานเป็นเดือน เป็นปี แต่ทุกครั้งที่เจอกัน ก็ยังมีเรื่องคุยกันได้ตลอดเหมือนเจอหน้ากันบ่อยๆ เพื่อนแบบนี้บอกเลยว่า...มีไม่กี่คนจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น