นิทานพาเพลิน เมื่อโลกมันกลม#1

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กสาวคนหนึ่ง สมมุติชื่อว่า B เธอแอบกิ๊กกับชายหนุ่มรุ่นน้องชาวญี่ปุ่นอยู่คนหนึ่งซึ่งมีอายุห่างกันหลายปี สมมุติชื่อว่า A โดยพวกเธอได้รู้จักกันผ่านเพื่อนสาวของ B ซึ่งเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนอยู่ที่ญี่ปุ่นในขณะนั้น ในระหว่างที่คบกัน A บินมาหา B ที่ไทยอยู่บ้าง 2-3 ครั้ง เนื่องจาก A เป็นเพียงนักศึกษา ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ทำให้ส่วนใหญ่ ซึ่งด้วยความห่างของอายุ ระยะทาง และไลฟ์สไตล์ รวมถึงนิสัยส่วนตัว(จะเรียกสัน...ก็เกรงใจ) ทำให้หลังจากคบกันดูได้ไม่กี่เดือน ทั้งสองคนก็ได้ทำการเลิกรา โบกมือเซย์กู๊ดบายกันไปด้วยเหตุผลสุดแสนจะเบสิกว่า

เราเข้ากันไม่ได้

และแม้ B จะมารู้เอาในภายหลังว่า เหตุผลของการเลิกราที่แท้จริงเป็นเพราะ A ซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับเพื่อนของ B ได้เกิดหวั่นไหวตามคำพูดที่ว่า รักแท้แพ้ใกล้ชิด ทำให้ A แอบไปกุ๊กกิ๊กกับเพื่อนสาวศิราณีของเธอมาตั้งแต่ทั้งคู่ยังไม่เลิกกัน และในตอนหลัง A เกิดรู้สึกผิด เลยทำตัวห่างๆ ให้ B ขอเลิกไปเองก็ตาม แต่ด้วยความที่มารู้เรื่องเอาหลังจากนั้นนานพอสมควร B เลยไม่ติดใจเอาความ หลงเหลือแต่ความสงสัยว่า แท้จริงแล้ว

เขาคบกับเธอก่อน หรือคบกับเพื่อนของเธอก่อนกันแน่ 

แต่ก็นั่นแหละ B ไม่เคยเล่าหรือคลายข้อสงสัยนี้กับใครแม้แต่เพื่อนสนิทของเธอยังไม่รู้เรื่องนี้เลย

กาลเวลาผ่านไป จนเธอเกือบลืมเลือนเรื่องราวช่วงนั้นไปแล้ว อยู่ๆ หนุ่มยุ่นที่เคยเฟตตัวไปจากชีวิตของหญิงสาวก็โผล่หน้ามาที่บริษัทของเธอ ในฐานะเด็กฝึกงาน โดยเขาจะต้องทำงานร่วมกับเธอ 4 เดือน ก่อนจะกลับประเทศตัวเองไป...และแน่นอนว่าทั้งสองคนยังจำหน้ากันได้อย่างดี แต่ต่างคนต่างเลือกเก็บงำเรื่องราวในอดีตเอาไว้ และปั้นหน้าว่าเพิ่งรู้จักกันให้คนอื่นเห็น ก่อนที่เขาจะแอบส่งแชทมาทักทายเธอทีหลัง...

และไม่รู้ว่าด้วยความบังเอิญหรืออย่างไร ทำให้เขาได้มานั่งที่โต๊ะตรงกันข้ามกับเธอแบบนั้น หญิงสาวปั้นหน้านิ่ง ไม่สนใจใยดี แม้ในจิตใจจะรู้สึกมวนท้องแปลกๆ เธอไม่เคยคิดว่าจมีโอกาสได้เจอกับเขาคนนี้อีกครั้งด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะนะ

 ในบางครั้งโลกเรามันก็กลมเกินไป

   
เรื่องราวหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร ยังไม่มีข้อสรุป เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น...