หลังจากได้ประสบพบเจอกับคนในอดีตไปเมื่อวาน เช้าวันนี้ B เปิดประตูเข้าออฟฟิศแต่เช้ามาหมายว่าคงได้มาเปิดออฟฟิศให้ทุุกคนเหมือนเช่นเคย หากแต่ครั้งนี้เธอคิดผิด เพราะทันทีที่เปิดประตูเข้ามา หญิงสาวก็ได้เจอกับเขาคนนั้นนั่งหลับอยู่ที่โต๊ะ ซึ่งในตอนนั้นทั้งออฟฟิศมีเพียงเธอกับเขาอยู่ตามลำพัง และแม้หญิงสาวจะเดินย่องเบายังไง ก็ยังมีเสียงฝีเท้าเล็ดลอดออกมาทำให้ A รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจนได้
ทันทีที่ตื่น A ก็เห็นเธอกำลังก้มหน้าก้มตาจัดวางข้าวของบนโต๊ะ เขาจึงเอ่ยทักทายพร้อมส่งรอยยิ้มหวานมาให้ ด้านหญิงสาวที่กำลังวุ่นกับการจัดการโต๊ะตัวเองนั้นทำเพียงแค่ทักทายกลับตามมารยาท ก่อนหันมาสนใจข้าวของบนโต๊ะต่อท่ามกลางบรรยากาศแบบเดธแอร์ เพราะเธอไม่รูจะพูดอะไรดี จะให้ถามว่าเพื่อนเธอเป็นยังไงบ้าง ยังรักกันดีอยู่ไหม ก็ดูเป็นการตอกย้ำตัวเองชอบกล หรือจะถามเรื่องราวในชีวิตของเขาอื่นๆ ก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกเคอะเขินเล็กน้อยเพราะห่างกันไปนาน สุดท้ายเลยได้แต่ทำตัวเหมือนยุ่งไปงั้นแหละ
สักพักหนึ่งเธอก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างถูกยื่นมาตรงหน้า นั่นทำให้เธอหยุดยุ่งกับโต๊ะและเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนพบว่ามันคือ วีต้าเบอร์รี่ 1 ขวด ที่ถูกยื่นมาจากมือของหนุ่มยุ่นตรงข้าม หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยความสงสัยว่ายื่นมาทำไม ก่อนจะได้รับคำเฉลยจากปากชายหนุ่มว่า
"ตั้งแต่สมัยที่รู้จักกันแรกๆ ก็เห็นเธอเอาแต่ทำงานกับคอมพิวเตอร์ประจำเลย ผมเลยนึกเป็นห่วงมาตั้งแต่ตอนนั้นละ อีกอย่างผมจำได้ว่าเธอเคยบอกว่ามักดื่ม วีต้าเบอร์รี่ เพื่อบำรุงสายตา ตอนนั้นอยู่ไกลไม่มีโอกาสได้ให้ ตอนนี้อยู่ใกล้แล้ว เลยอยากไปหาซื้อมาให้"
ถามว่าเธอรับไหม? ...ก็รับนะ แกะกินตรงนั้นเลยแหละ เพราะสาว B เป็นคนงกและบ้าของฟรี ถถถถถ ก็ในเมื่อยังไงก็ต้องเจอกันต่อไปอีก 4 เดือน จะมานั่งทำตัวปึ่งปั่งใส่กันทำไม คนเลิกกันไปไม่ได้แปลว่าเป็นเพื่อนกันไม่ได้นิ เธอคิด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น